Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με την σημασία και την επίδραση που έχει η μουσική στις ζωές μας. Μάλιστα, η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο και στα καζίνο, καθώς δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα, ενώ τα ηχητικά εφέ και η μελωδία στα τυχερά παιχνίδια ολοκληρώνουν πλήρως την εμπειρία των παικτών. Ωστόσο, όταν μιλάμε για την κλασική μουσική, δύσκολα σκεφτόμαστε το πόκερ ή τον τζόγο γενικότερα. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για τις διασημότερες όπερες και μουσικές συνθέσεις της κλασικής μουσικής που έχουν να κάνουν με τον τζόγο, τα τυχερά παιχνίδια και τα καζίνο. Ακόμα, θα δούμε κάποιους από τους πιο διάσημους κλασικούς συνθέτες που έπαιζαν συχνά στα καζίνο και είχαν έντονη σχέση με τον κόσμο του τζόγου.
Κλασική μουσική και τζόγος
Η κλασική μουσική και ο τζόγος είναι δυο πράγματα που φαινομενικά δεν ταιριάζουν και δύσκολα θα τα συνδέαμε μεταξύ τους. Ωστόσο, κάποια από τα καλύτερα έργα που έχουν γραφτεί ποτέ διαπραγματεύονται τα καζίνο και τον τζόγο. Παρακάτω, θα δούμε ποια είναι οι πιο δημοφιλείς όπερες και συνθέσεις κλασικής μουσικής με θέμα τον τζόγο και τα τυχερά παιχνίδια.
- The Gambler του Sergei Prokofiev
Ο Sergei Prokofiev έγραψε μια μαγευτική σύνθεση που συνδυάζει με άψογο τρόπο τα γλυκόπικρα συναισθήματα που νιώθει ένας τζογαδόρος όταν χάνει και όταν κερδίζει. Η συγκεκριμένη όπερα είναι χωρισμένη σε 4 μέρη απαγγελίας με μουσική υπόκρουση. Στους πεζούς διαλόγους της συγκεκριμένης δημιουργίας, ακούμε τις σκέψεις και βιώνουμε τα έντονα συναισθήματα ενός τζογαδόρου, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της μαθαίνουμε και για μια πραγματική ιστορία αγάπης ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Η όπερα του Prokofiev έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1929, αλλά ο ίδιος ο συνθέτης την έγραψε από τον Νοέμβριο του 1915 έως τον Απρίλιο του 1916. Η αγάπη για τον τζόγο και τα τυχερά παιχνίδια σκιαγραφείται μοναδικά μέσα από την μουσική σύνθεση και τους διαλόγους, και η συγκεκριμένη όπερα έλαβε εξαιρετικές κριτικές τα πρώτα χρόνια που παρουσιάστηκε.
- Jeu de Cartes του Stravinsky
Για όσους γνωρίζουν γαλλικά, το όνομα της συγκεκριμένης όπερας προδίδει αμέσως την σύνδεση της με τον τζόγο και τα τυχερά παιχνίδια. Συγκεκριμένα, η Jeu de Cartes (στα αγγλικά: “The Card Game”), είναι μια όπερα γραμμένη για τις φιγούρες της τράπουλας. Πρόκειται για μια όπερα γραμμένη από τον Ρώσο συνθέτη Stravinsky, ο οποίος παρ’ όλο που δεν είχε παίξει ποτέ στην ζωή του σε ένα καζίνο, αφιέρωσε μια ολόκληρη σύνθεση του στον βαλέ, την ντάμα και τους άσσους της τράπουλας. Όσοι αγαπούν τα παιχνίδια χαρτιών θα βρουν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα την συγκεκριμένη όπερα, αφού είναι δομημένη σαν ένα τυχερό παιχνίδι. Τα διαφορετικά μέρη διαλόγου λέγονται “deals”, όπως ακριβώς το μοίρασμα σε κάθε γύρο. Η όπερα ολοκληρώνεται με τον Τζόκερ να χάνει από ένα royal flush έχοντας ο ίδιος κέντα χρώμα. Ο ίδιος ο Stravinsky δεν είχε παίξει ποτέ πόκερ στην ζωή του.
- The Queen of Spades του Piotr Ilyich Tchaikovsky
Πρόκειται για έναν από τους γνωστότερους συνθέτες κλασικής μουσικής. Ο λόγος για τον Tchaikovsky, τον συνθέτη της «Λίμνης των Κύκνων» και του «Καρυοθραύστη». Ο Τσαϊκόφσκι έγραψε την διάσημη όπερα «Ντάμα Πίκα» (στα αγγλικά “Queen of Spades”) βασισμένος στο ομώνυμο βιβλίο του ποιητή Πούσκιν. Η όπερα του Τσαϊκόφσκι χωρίζεται σε 3 μέρη και διαπραγματεύεται τις σημαντικές επιπτώσεις που έχει ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια και συγκεκριμένα στην χαρτοπαιξία. Πρωταγωνιστής της όπερας είναι ο Χέρμαν, ο οποίος αφιερώνει όλη του ζωή στην ανακάλυψη του μυστικού των τριών τραπουλόχαρτων που γνωρίζει μόνο η Ντάμα Πίκα. Ο ίδιος εμφανίζεται και στην 7 σκηνές της όπερας, η οποία παίχτηκε για πρώτη φορά στο κοινό το 1890. Το συγκεκριμένο έργο μιλάει για την κακοτυχία, την εμμονή και την αυτοκαταστροφή που φέρνει ο εθισμός στον τζόγο. Πρόκειται για ένα πραγματικό αριστούργημα που αξίζει να παρακολουθήσετε αν σας δοθεί ποτέ η ευκαιρία.
- Casino Paradise του William Bolcom
Πρόκειται για μια μουσική σύνθεση του William Bolcom που αποτελεί συνένωση όλων των λαμπρών συνθέσεων του σε μια δημιουργία. Το συγκεκριμένο έργο δεν είναι ακριβώς όπερα, αλλά μιούζικαλ, το οποίο όμως αξίζει να συμπεριληφθεί σε αυτή την λίστα. Το “Casino Paradise” είναι μια μαύρη κωμωδία για την ζωή ενός πλούσιου επιχειρηματία που έχει ένα πολυτελές καζίνο σε ένα παραθαλάσσιο resort. Ο συγκεκριμένος άντρας ζει μέσα στην απληστία και βρίσκεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον γιο που αντιτίθεται στις μεθόδους του πατέρα του. Η μουσική σε αυτή την όπερα είναι εξαιρετικά γαλήνια και έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν καθώς εξελίσσεται η ιστορία. Η όπερα έκανε πρεμιέρα τον Απρίλιο του 1990.
Διάσημοι συνθέτες που ήταν τζογαδόροι
Σε αντίθεση με κάποιους από τους παραπάνω συνθέτες που έγραψαν όπερες για τον τζόγο χωρίς να έχουν επισκεφτεί ποτέ ένα καζίνο, υπήρχαν διάσημοι συνθέτες της κλασικής μουσικής που δεν έκρυψαν ποτέ την αγάπη τους για τα καζίνο και τα τυχερά παιχνίδια. Οι πιο γνωστοί συνθέτες που έπαιζαν στα καζίνο είναι οι εξής:
- Wolfgang Amadeus Mozart
Ένας από τους διασημότερους συνθέτες όλων των εποχών είναι ο Μότσαρτ. Ο Αυστριακός συνθέτης έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην ιστορία της κλασικής μουσικής, επηρεάζοντας όλους τους συνθέτες που τον ακολούθησαν. Στα τέλη του 18ου αιώνα υπήρχαν φήμες ότι ο Μότσαρτ χρώσταγε πάρα πολλά λεφτά εξαιτίας των συνεχόμενων δανείων που έπαιρνε για να χρηματοδοτεί τις επισκέψεις του στο καζίνο. Μέχρι και σήμερα δεν υπάρχουν αποδείξεις σχετικά με αυτές τις φήμες, αλλά η αγάπη του Μότσαρτ για τα τυχερά παιχνίδια είναι σίγουρη.
- Niccolò Paganini
Ο Niccolò Paganini είναι ένας Ιταλός μουσικός και συνθέτης, και ένας από τους πιο γνωστούς μουσικοσυνθέτες της εποχής του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του έπαιζε σε καζίνο και αγαπούσε τα τυχερά παιχνίδια. Λέγεται ότι αναγκάστηκε να δώσει ενέχυρο το βιολί του για να πληρώσει χρέη που είχε εξαιτίας του τζόγου, ενώ χρειάστηκε να δανειστεί το συγκεκριμένο όργανο από γνωστό του για να δώσει συναυλία την ίδια μέρα.
- Gioachino Rossini
Κλείνουμε με ακόμα έναν Ιταλό συνθέτη, τον Gioachino Rossini. Η αγάπη του Rossini ήταν γνωστή, με τον ίδιο να μανατζάρει και ιδιωτικό καζίνο εντός της όπερας! Μάλιστα, το καζίνο του Rossini λειτουργούσε κανονικά ακόμα και όταν διεξάγονταν συναυλίες και παραστάσεις στην όπερα.